سوئیچ شبکه، دستگاه‌ی است که تجهیزات درون یک شبکه (اغلب شبکه محلی یا LAN) را به هم متصل می‌کند و داده را به  دستگاه‌های شبکه ارسال می‌کند. برخلاف روتر، سوئیچ فقط داده ها را به دستگاهی که برای آن در نظر گرفته شده است (که ممکن است سوییچ دیگر، روتر یا کامپیوتر کاربر باشد) ارسال می کند و به شبکه های دیگر ارسال داده ندارد و اراسال  داده به چند دستگاه درسوئیچ شبکه منتفی است.

همین جاست که سوال اساسی مطرح میشود.

 تفاوت اصلی سوئیچ و روتر چیست؟

کار اصلی روتر مسیریابی است. روتر عملکردی هوشمندانه دارد. روترها با توجه به ترافیک و شرایط شبکه مسیرهای بسته‌های داده را انتخاب می‌کنند. یک روتراین توانایی را دارد که شبکه‌ها را به هم متصل کند، این در حالی هست که سوئیچ شبکه فقط برای اتصال دستگاه‌ها استفاده می شوند چراکه سوئیچ‌ها عملکرد هوشمندانه ای ندارند.

هرگاه لازم باشد شبکه ای به شبکه دیگر متصل شود به روتر نیاز است. دقیقا برای همین است که خانه ها و دفاتر کوچک برای دسترسی به اینترنت از روتر نیاز استفاده میکنند.

انواع سوئیچ

رایج‌ترین نوع سوئیچ، سوئیچ اترنت است، اما سوئیچ‌های دیگری نیز وجود دارد که برای معماری‌های شبکه ATM، کانال فیبر و شبکه Token Ring بهینه شده‌اند.

اگر بخواهیم از لحاظ تعداد پورت بررسی کنیم مدل‌های مختلف از سوئیچ‌ شبکه وجود دارد که  از دستگاه‌های به آن متصل است پشتیبانی می‌کنند. ریج ترین نوع سوئیچ شبکه  چهار یا هشت اتصال را برای دستگاه های اترنت فراهم می کنند، در حالی که سوئیچ شرکتی معمولاً بین 32 تا 128 اتصال را پشتیبانی می کنند.

سوئیچ‌ها همچنین امکان اتصال  به یکدیگر متصل را نیز دارند، این روش  برای افزایش پورت و تعداد بیشتری از دستگاه‌ها به شبکه LAN به کار برده میشود.

اگر بخواهیم سوئیچ ها را از لحاظ عملکرد تقسیم کنیم میتوان گفت سوئیچ ها به دو نوع سوئیچ مدیریت نشده وسوئیچ مدیریت شده تقسیم میشوند.

سوئیچ شبکه

سوئیچ مدیریت نشده وسوئیچ مدیریت شده چیست؟

یک سوئیچ مدیریت نشده پورت‌های اترنت بیشتری را در یک شبکه محلی ایجاد می کند تا دستگاه های محلی بیشتری بتوانند به اینترنت دسترسی داشته باشند. سوئیچ‌های مدیریت نشده بر اساس آدرس‌های MAC دستگاه، داده‌ها را به عقب و جلو منتقل می کنند. به سوئیچ مدیریت نشده، سوئیچ شبکه غیرقابل مدیریت نیز میگویند.اگر بخواهیم به طور خلاصه بگوییم سوئیچ های مدیریت نشده امکان مانیتورینگ و تنظیمات وجود ندارد و همان طور که از نام این نوع سوئیچ ها مشخص است امکان مدیریت این نوع سویچ‌ها وجود ندارد.

سوئیچ مدیریت شده همان عملکرد را برای شبکه‌های بزرگتر انجام می دهد و به مدیران شبکه کنترل بیشتری برای اولویت بندی ترافیک ارائه می دهد.  این نوع سوئیچ‌ها همچنین مدیران را قادر می سازند تا شبکه‌های مجازی (VLAN) را برای تقسیم بیشتر یک شبکه محلی ایجاد کنند.

تفاوت سوئیچ وهاب چیست؟

سوئیچ شبکه از نظر فیزیکی شبیه هاب شبکه است. برخلاف هاب ها، سوئیچ‌های شبکه می توانند پیام‌های دریافتی را هنگام دریافت بازرسی کرده و آنها را به یک درگاه ارتباطی خاص هدایت کنند – به این فناوری سوئیچینگ بسته می گویند.

یک سوئیچ آدرس مبدا و مقصد هر بسته را تعیین می کند و داده‌ها را فقط به دستگاه‌های خاص ارسال می کند، یعنی مسیررسیدن  کاملا مشخص است. این درحالی است که هاب‌ها بسته‌ها را به هر پورتی به جز پورتی که ترافیک را دریافت کرده اند، ارسال می‌کنند.درسوئیچ پورت ارسال و دریافت داده مشخص است ولی در هاب داده از هر پورتی ممکن است وارد و خارج شود.

آیا سوئیچ های شبکه می توانند سرعت را کاهش دهند؟

در این جا مایلیم به سوالی که ممکن است شما نیز ذهن شما را نیز درگیر کند پاسخ دهیم. آیا سوئیچ میتواند ایجاد تاخیر کند؟ جواب بله است ولی این تاخیر و کندی نامسوس است. اتصال کابل‌ها تا چه حد میتواند سبب کاهش سرعت شود به همان اندازه هم سوئیچ‌ها تفاوت ایجاد خواهند کرد. همانطور که کابل‌های طولانی‌تر کمی تأخیر ایجاد میکند، سوئیچ‌های اضافی نیز مقدار ناچیزی تأخیر ایجاد می‌کنند. اگر اتصال شما کند است، اگر همه چیز به درستی وصل شده باشد، ربطی به سوئیچ شبکه ندارد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *